چهارمین نشست: 1 بهمن 1401

در این نشست در باره «فیلم دلیر (Brave)» به گفت‌وگو نشستیم.

برخی از نکات طرح شده در این به قرار زیر است:

• انسان‌ها با ویژگی‌های فطری متفاوتی به این دنیا می‌آیند. احترام به ذائقه‌ی ژنتیکی کودکانمان، نشان از پذیرش ما نسبت به این موجود جدید و شگفت‌انگیزی است.
• فرزندانمان آن‌چه که ما در ذهن داریم نمی‌شوند، بلکه محصولی از تربیت ما و ژن‌هایشان خواهند بود. خوب است که راهبردهایمان را متناسب با دستورالعمل‌های فیزیولوژی کودکانمان هماهنگ کنیم تا مناسب‌ترین نتیجه‌ها را بگیریم.
• گاهی والدین راه چاره را در مقابله با فرزندانشان می‌دانند، حال آن‌که در این مقابله فرزند گمان می‌کند که درک نشده و به مرور راهبردهای ما برایش فاقد اعتبار می‌شود و فرزندانمان از جایی که نباید چاره‌جویی را آغاز می‌کنند.
• گاه به حساب والد بودنمان و بیشتر بودن قدرتمان، به هنگام خشم تنبیهی برای فرزندمان در نظر می‌گیریم که آن تنبیه پاشنه آشیل فرزند عزیزمان را نشانه می‌رود.
• نوش داروی بسیاری از روابط از هم گسسته، «ترمیم پیوندی است که به واسطه غرور، از دست رفته». (غرور حاصل از بیش دانسته‌های ما و غرور حاصل از ندانسته‌های فرزندانمان)

و با فرصت به این پیوند مجدد می‌توانیم فصل جدیدی از زندگی به روی خود و فرزند و تمام عزیزانمان بگشاییم…

برای تکمیل فرایند دانش‌افزایی در این حوزه می‌توانید کتاب زیر را بخوانید:

• علیه تربیت فرزند: برای فرزندانمان باغبان باشیم یا نجار – اثر آلیسون گوپنیک